روغن موتور از آسیب دیدن موتور خودرو در حین رانندگی جلوگیری می کند.
قطعات متحرک موتور به عنوان مثال پیستون ها را روغن کاری می کند و در نتیجه اصطکاک مکانیکی را کاهش می دهد.
علاوه بر این قسمت هایی را که در حین رانندگی داغ می شوند و مایع خنک کننده به آنها نمی رسد خنک می کند، از خوردگی محافظت می کند و موتور را از خاکستر، دوده و سایش فلزی پاک می کند.
روغن موتور صفر بیست به دلیل نیازهای متفاوت نباید مخلوط شوند . روغن های محدوده دو زمانه (موتور اسکوتر، ماشین چمن زنی) برای موتورهای معمولی چهار زمانه بنزینی و دیزلی تابو هستند.
از طرف دیگر، روغن های موتور برای همان موتور مفهومی ، اساساً می توانند با یکدیگر مخلوط شوند، حتی مصنوعی با روغن های معدنی. با این حال، ویژگی های عملکردی که توسط سازندگان خودرو تجویز می شود باید همیشه رعایت شود.
پر کردن موتور با روغن کارایی کمتر از حد مشخص شده می تواند باعث آسیب شود. از طرف دیگر، پر کردن روغن با کیفیت بالاتر معمولاً مشکلی نیست.
موتورهای مختلف به روغن موتورهای متفاوتی نیاز دارند. این امر در مورد موتورهای بنزینی و دیزلی و همچنین برای انواع موتورهای مختلف صدق می کند. روغن ها دقیقاً با نیازهای فردی سازنده مربوطه مطابقت دارند .
به همین دلیل است که بسیاری از مشخصات و تاییدیه های مختلف وجود دارد به عنوان مثال BMW Longlife-04، VW 507.00 یا مرسدس بنز 228.51. فقط تعداد کمی از تولیدکنندگان خودرو کیفیت عمومی روغن را بر اساس ACEA (انجمن خودروسازان اروپا) یا API (موسسه نفت آمریکا) تجویز می کنند.
اطلاعات مربوط به طبقه بندی روغن موتور تجویز شده را می توان در دستورالعمل های عملیاتی یا در دفترچه خدمات یافت و همچنین می توانید روی قوطی روغن موتور پیدا کنید. شما باید به این دستورالعمل ها پایبند باشید. در غیر این صورت، گارانتی سازنده را به خطر می اندازید .
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.