ریشه نبات زعفرانی به داروشناسی و شیمی برمی گردد، زیرا آنها در کنار داروها برای پوشاندن تلخی دومی سرو می شدند.”اعتقاد بر این است که تولید شیرینی با داروشناسان در خاورمیانه به عنوان درمان سوء هاضمه آغاز شد و به عنوان بخشی از تجارت بین کشورها به اروپا آورده شد.
مالکیت نبات زعفرانی به عنوان نماد واقعی موقعیت اجتماعی معتبر در نظر گرفته می شد و خانواده های ثروتمند شیرینی ساز خود را به کار می گرفتند که می توانست نبات زعفرانی سلطنتی را با مهارت خاصی درست کند و دستمزد او 3 برابر سرآشپز سنتی بود که در آن فقط ضیافت قندان برگزار می شد.
افزایش نبات زعفرانی وارداتی به بریتانیا مستقیماً با تجارت برده مرتبط بود و هند غربی منبع غنی نیشکر بود، زیرا بردگانی که از آفریقا آورده شده بودند در آن مزارع در شرایط بسیار دشوار کار می کردند.
دوستداران قهوه که تمایل به خوردن نبات زعفرانی و شکلات تلخ با آن دارند، یک توضیح علمی دارند که به آنها نشان می دهد این دو با هم عالی هستند مالکیت شکر نماد واقعی موقعیت اجتماعی معتبر در نظر گرفته شد.اب نبات دارویی در دهه 1860، آب نبات شیرین بیان ظاهر شد، که هنوز هم می توان آن را در بریتانیا خریداری کرد، زمانی که در داروخانه ها فروخته می شد.
شیرین بیان در قرن یازدهم توسط راهبانی که از خاورمیانه بازگشته بودند به بریتانیا معرفی شد، جایی که خواص دارویی آن چنان تبلیغ می شد که از سیاه چال های سابق قلعه پونتفرکت برای نگهداری ریشه های شیرین بیان استفاده می شد.
دوران ویکتوریا نیز شاهد توسعه نبات زعفرانی صنعتی بود، زیرا شیرینی‌فروشی‌ها رایج‌تر شدند و شیرینی‌ها به چیزی تبدیل شدند که مردم از همه طبقات می‌خوردند، و برای اولین بار، شیرینی‌ها با در نظر گرفتن کودکان نیز ساخته شدند.در سپیده دم قرن بیستم، تصور شکلات دیگر یک چیز مست کننده نبود و هنر تبدیل آن به یک قالب جامد تسلط یافت.شرکت بریتانیایی اولین نبات زعفرانی را به طرز صنعتی تولید کرد.
اندی باکسندیل، استاد شیرینی‌پزی، که بیش از 20 سال در این صنعت کار کرده و در سریال مستند بی‌بی‌سی حضور داشته است، می‌گوید اقلامی که با عسل و آجیل ساخته شده‌اند در اهرام مصر یافت شده‌اند، اما شیرینی‌هایی که امروزه می‌شناسیم. سابقه طولانی ندارد. را در
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.